Misschien komen de dichtregels van Hendrik Marsman je bekend voor:
“Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
……
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.”
Afgelopen herfst waren we in de Duitse stad Bad Neuenahr. Een mooie plek tussen de heuvels met wijngaarden. In het najaar met de bomen en wijnstokken in al die verschillende herfstkleuren. Een idyllisch plaatsje. Vooral wanneer de zon ook nog eens schijnt. Spiegelbeeld van het voorjaar. Door dat plaatsje loopt een liefelijk stromend beekje, de Ahr. Traag door oneindig laagland gaan.
Totdat dit beekje in 2021 z’n grimmige gezicht liet zien. En een kolkende waterstroom werd, midden in de zomer. Nu, herfst 2022, bijna anderhalf jaar na de overstroming, zijn nog steeds de diepe sporen zichtbaar. Bruggen, die zijn weggevaagd. Huizen die gedeeltelijk in puin liggen. Winkelstraten die verlaten zijn. Je voelt de pijn en het verdriet. Water dat diepe wonden heeft geslagen in een kuurplaats, in een samenleving, en in het leven van mensen. Water, bedreigend, beangstigend, verwoestend en zelfs dodelijk. En in alle gewesten wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord. En we herinneren ons de overstroming in het Limburgse Valkenburg.
Maar er is iets vreemds met water. Het heeft twee gezichten. Je kunt ook niet zonder water. Je hebt hardgelopen, het is warm, wat verlang je naar water. We hebben allemaal de afgelopen zomer nog in gedachten. Wat zag het gazon er verdord uit. Levenloos. Doods. En toen kwam die regen, water. Het bloeide op, het kwam tot leven.
Water, twee gezichten, dood en leven. Levensbedreigend en levensreddend. We zijn op weg naar Kerst. Het feest van het Licht. Voor mij is dat stilstaan bij de geboorte van Jezus. Jezus, voor mij, als Bron van het levende water. Levensreddend. Door God ben ik gewild, bemind en geliefd. Daar bloei ik van op, nog sterker, daar leef ik van op. Dat is de kracht van het levende water. Dat gelijk ook het Licht is, waar de duisternis en vernietigende machten niet tegen zijn opgewassen. Kerst, feest van Licht in een duistere wereld, feest van de vrede in een onstuimige wereld.
Wolter Stijf, wijkpastor CRUX, cruxwijkpastor@gmail.com
