Misschien geen tijd om deze column te lezen? Je hebt maar 24 uur in een etmaal. Maar je wilt het ook weer niet missen. Want wie weet kom je anders in de greep van FOMO (Fear Of Missing Out).
Tijd. Het lijkt soms zo vloeibaar. De ene keer vliegt de tijd, het glipt je door je vingers. Maar, moet je wachten in de rij voor een drukke kassa, dan lijkt de tijd te kruipen. Net als stroop.
Ik las in een artikel van RTL Nieuws over tijdsbeleving. Heb je twee weken op het strand gelegen, dan lijkt achteraf die vakantie omgevlogen. Terwijl je van een paar dagen abseilen in de Ardennen het gevoel hebt dat je weken bent weggeweest. Dat heeft dan weer te maken met de hoeveelheid nieuwe indrukken die we ervaren. Nieuwe ervaringen vragen je volle aandacht, en daardoor voelen je dagen vanzelf lang en vol.
En zolang we het maar druk hebben, tel je mee. En hoe drukker we het hebben, des te sneller gaat op dat moment de tijd. Zou het niet te denken geven als tegen je gezegd wordt: “Mooi dat horloge met al die smartfuncties, je bent er maar druk mee. Jij hebt een horloge, maar ik heb de tijd.”
Dat vind ik het mooie van het geloof in God. Wie gelooft, zal zich niet haasten. Anders loop je God voor de voeten, en val je er over. Waarom ook zou je je haasten. Door het geloof in God ben je al binnen. Als schapen op het droge, in het Koninkrijk van God. En merk je dat er in je leven een andere wind waait. De Geest van Pinksteren. Die ons traint in het onthaasten.
Om te genieten van de natuur. Het kleurrijke en geurrijke voorjaar. Genieten, van elkaar.
Toch goed dat je even de tijd genomen hebt, om deze column te lezen. Al is het tussen de bedrijven door. En straks? De fiets in plaats van de auto? Of wandelen? Een mooie oefening in onthaasten. En je wordt er niet minder van. Laat je dan ook verrassen door wat je onderweg ziet en tegenkomt.
En kan het zomaar voor je gevoel lijken dat er 48 uur in een etmaal zitten. Door al die nieuwe indrukken. Die tijd krijg je er zomaar bij
