Het was een druk sportzomer. En je hoefde je er niet eens fysiek voor in te spannen. En als je er al van zweette, zal het misschien zijn geweest van de warmte. Wat stond er op het spel? Het EK voetbal, de Tour de France, de Olympische Spelen, de Formule 1. En waarschijnlijk ben ik nog iets vergeten. Bij iedere wedstrijd is de vraag: wie wordt de

Zonsondergang en zonsopkomst. Een kleurrijk schouwspel. Een zichtbare strijd tussen licht en duisternis. De duisternis die het lijkt te winnen, maar het licht dat steeds weer overwint.  Zonsondergang, zonsopkomst. De kleuren ervan kleuren weerspreuken.   Morgenrood, water in de sloot. Avondrood, mooi weer aan boord.  Weersverschijnselen als morgenrood en avondrood zijn ouder

Terugblik 2023:Heden van 2023, gestold, is verleden geworden. Een herinnering.Heimwee.Flarden.Mooie herinneringen, die verwarmen.Pijnlijk gedachten, die je verscheuren. Wonden, diepe sporen.Het jaar 2023 vervaagt. Vervluchtigt in de vluchtigheid van het heden nu.Lost op, als rook in de open lucht. Winter 2023/2024:Verbinding 2023 en 2024.Water. Vorst, waterkoud.IJs.

Kun je het nog bijhouden? Ik niet meer. Afgelopen zomer zijn mijn vrouw en ik wezen fietsen, vanaf Rosmalen door Limburg, België en Duitsland. Niet de meest gemakkelijke tocht. En ik ga het merken. Ik kon altijd goed aansluiten. Werd weinig tot niet gepasseerd. En

Misschien geen tijd om deze column te lezen? Je hebt maar 24 uur in een etmaal. Maar je wilt het ook weer niet missen. Want wie weet kom je anders in de greep van FOMO (Fear Of Missing Out). Tijd. Het lijkt soms zo vloeibaar.

Wees gerust, de tekst van deze column komt niet van een of andere chatbot, als ChatGPT, maar komt uit mijn eigen hart. Dit thema raakt wel mijn hart. Want is er ook op dit vlak geen sprake van  grensoverschrijding? De grens tussen mens en machine